พื้นดินที่ต่ำ นิ่มและเปียกชื้น คือ
"พื้นดินที่ต่ำ นิ่มและเปียกชื้น" อังกฤษ"พื้นดินที่ต่ำ นิ่มและเปียกชื้น" จีน
- ที่ลุ่ม หนอง บึง บ่อ
บ่อเลน
สถานการณ์ที่ลำบากมาก
หล่ม
ห้วงแห่งความยุ่งยาก
- พื้น น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
- พื้นดิน ดิน การทําให้เปื้อน ธรณี แผ่นดิน ปฐพี ผืนแผ่นดิน พสุธา พื้นพสุธา ผืนดิน ที่ดิน พื้นแผ่นดิน เมทนีดล พื้น ผิวดิน ผิวโลก เมทนี เมทินี พื้นปฐพี พื้นพิภพ
- ดิน ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
- นท นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
- นที นะ- ( แบบ ) น. แม่น้ำ. ( ป. ).
- ที ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
- ที่ น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
- ที่ต่ำ n. พื้นที่ต่ำซึ่งน้ำท่วมถึง ชื่อพ้อง: ที่ลุ่ม คำตรงข้าม: ที่ดอน, ที่สูง ตัวอย่างการใช้: นาของเขาอยู่ในที่ต่ำ น้ำจึงท่วมได้ง่าย
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ต่ำ ๑ ว. ตรงข้ามกับสูง, มีระดับด้อยหรือน้อยกว่าปรกติ เช่น ความดันโลหิตต่ำ. ๒ (ถิ่น-อีสาน ก. ทอ เช่น ต่ำหูก.
- นิ ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
- นิ่ม ๑ ว. อ่อนนุ่ม เช่น เนื้อนิ่ม มะตูมนิ่ม, ละเอียดอ่อน เช่น ผ้านี้เนื้อนิ่ม. ๒ ดู ลิ่น . ๓ ดู มิ้ม ๒ .
- นิ่มและเปียก เหลวและเปียก คล้ายเนื้อเยื่ออ่อน บีบหรืออัด หรือคั้นได้ง่าย สุกทั่วไปหมด เบียดเสียด เป็นเนื้อผลไม้ เป็นเนื้อเยื่อ เป็นเยื่ออ่อน
- แล ๑ ก. ดู, มอง, เช่น สองตาก็ไม่อยากแล เหลียวซ้ายแลขวา, ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น. ๒ ว.
- และ ๑ ก. เชือด แล่ เถือสิ่งที่ยังมีเหลือติดอยู่กับสิ่งอื่นเช่นเนื้อติดกระดูกให้หลุดออกเป็นแผ่นบาง ๆ เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นต้น. ๒ สัน. กับ,
- ละ ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
- เปีย น. ขนมเปีย. ( ดู เปีย ๒ ). ๑ น. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, ผมเปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก, เรียกลายที่ถักตอก ๓ ขาไขว้กันว่า
- เปียก ๑ ก. มีน้ำชุ่มปนผสมอยู่หรือติดอยู่ เช่น เปียกเหงื่อ เปียกฝน เปียกน้ำ. ว. ที่ชุ่มน้ำ เช่น ผมเปียก ผ้าเปียก เหงื่อเปียก,
- เปียกชื้น ก. เปียกพอหมาด ๆ เช่น ผ้าเปียกชื้น.
- ปี น. เวลาชั่วโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งราว ๓๖๕ วัน; เวลา ๑๒ เดือนตามสุริยคติ.
- ยก ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
- กช กด, กดชะ- ( กลอน ; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. ( สมุทรโฆษ ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น
- ชื้น ว. มีไอน้ำซึมซาบอยู่ เช่น อากาศชื้น, ไม่แห้งทีเดียว เช่น ผ้าชื้น.
มือถือ